Η λήξη του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου και οι μεταπολεμικές ρυθμίσεις

Μάθημα στο ψηφιακό βιβλίο εδώ.

Πού και πότε έγινε,  ποιοι  συμμετείχαν  στο συνέδριο της ειρήνης;

Στα τέλη του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου εκπρόσωποι των νικητών συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι (συνέδριο της Ειρήνης ή συνέδριο του Παρισιού, Ιανουάριος 1919-Ιανουάριος 1920) για να συζητήσουν τους όρους των συνθηκών ειρήνης. Οι ηττημένοι, οι ουδέτεροι και η Σοβιετική Ένωση δεν κλήθηκαν.

Ποια ήταν τα κριτήρια που καθόρισαν τις αποφάσεις;

Οι αποφάσεις καθορίστηκαν:

α) από την ανάγκη αναδιαμόρφωσης του πολιτικού χάρτη της Ευρώπης,

β) την επιδίωξη της Γαλλίας να εξουθενώσει τη Γερμανία

γ) την επιθυμία των Δυνάμεων να εγκλωβίσουν το νέο σοβιετικό καθεστώς της Ρωσίας και

δ) την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών, κεντρική ιδέα των 14 σημείων του Αμερικανού προέδρου Ουίλσον, που έπαιξε σημαντικό ρόλο.

Τι σήμαινε «η αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών;

Σήμαινε ότι σε κάθε λαό αναγνωριζόταν το δικαίωμα να αποφασίζει μόνος του για το μέλλον του.

Ποιες συνθήκες υπογράφηκαν;

 Α)Η συνθήκη των Βερσαλλιών (Ιούν. 1919)

Η Γερμανία υποχρεωνόταν:

α) Να παραχωρήσει εδάφη της στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στη Δανία και στις νεοσύστατες χώρες Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Λιθουανία,

β) να αναγνωρίσει τη Ρηνανία και το Σάαρ ως αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη,

γ) να πληρώσει βαριές αποζημιώσεις,

δ)να εγκαταλείψει τις αποικίες της και τα εδάφη που είχε κερδίσει με τη συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ,

ε) να περιορίσει στο ελάχιστο τις ένοπλες δυνάμεις της.

Β)Η συνθήκη του Αγίου Γερμανού (Σεπτ. 1919) ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ

Η Αυστρία εξαναγκαζόταν:

Να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ουγγαρίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας,

να παραχωρήσει σε αυτές πολλά εδάφη.

Γ)Η συνθήκη του Νεϊγύ (Νοέμβ. 1919) ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ

Η Βουλγαρία υποχρεωνόταν:

Να παραιτηθεί από κάθε διεκδίκησή της στην ανατολική Μακεδονία,

να εγκαταλείψει τη δυτική Θράκη,

να παραχωρήσει εδάφη της στη Ρουμανία και τη Σερβία,

να προβεί σε αμοιβαία ανταλλαγή πληθυσμών με την Ελλάδα.

Δ) Η συνθήκη του Τριανόν (Ιούν. 1920) ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ

 Η ανεξάρτητη Ουγγαρία υποχρεωνόταν:

Να παραχωρήσει εδάφη της σε Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία και Γιουγκοσλαβία.

Ε)Η συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλ./10 Αυγ. 1920)

Η συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920) επιβλήθηκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

α) Ο σουλτάνος παραχωρούσε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (σημερινό Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Ιορδανίας στη Βρετανία, ενώ της Συρίας και του Λιβάνου στη Γαλλία.

β) Το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.

γ) Τα νησιά Ίμβρος, Τένεδος και η Θράκη μέχρι τα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης παραχωρούνταν στην Ελλάδα.

δ) Ο σουλτάνος αναγνώριζε επίσημα την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Β. και Α. Αιγαίου.

ε) Η Ιταλία παραχωρούσε στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, εκτός από τη Ρόδο.

στ) Η Αντάντ ανέθετε στην Ελλάδα τη διοίκηση της περιοχής της Σμύρνης για πέντε χρόνια. Στη συνέχεια, οι κάτοικοι της περιοχής θα αποφάσιζαν με δημοψήφισμα για την τύχη της.

ζ) Τα Στενά τέθηκαν υπό διεθνή έλεγχο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: η Οθωμανική αυτοκρατορία διαλυόταν.

Τι ήταν, γιατί ιδρύθηκε και πώς λειτουργούσε  η Κοινωνία των Εθνών;

Η προσδοκία αποφυγής νέων συγκρούσεων οδήγησε τις νικήτριες χώρες στη δημιουργία της Κοινωνίας των Εθνών (ΚτΕ). Η Κ.τ. Ε.. ήταν ένας διεθνής οργανισμός όπου θα μπορούσαν να απευθύνονται τα κράτη για να επιλύουν ειρηνικά τις μεταξύ τους διαφορές. Ωστόσο, κάθε κράτος-μέλος της Κοινωνίας των Εθνών είχε δικαίωμα να ασκήσει βέτο (αρνησικυρία), εμποδίζοντας τη λήψη μιας απόφασης, αλλά και να μη συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις που θα του γίνονταν. Τα δύο αυτά στοιχεία έμελλε να λειτουργήσουν διαλυτικά για την Κοινωνία των Εθνών.